Hasta la victoria, siempre, Compañero Mariano! (24-10-2010)
Arjantin'de demiryolları şirketi bir süredir belirli hatları belirli işletmecilere devretmekte ve böylece demiryolu işçilerini ana şirketin kadrosundan çıkartarak taşeronlaştırmaktaydı. Bu, hem ana demiryolu şirketine, hem de taşeron işlevi gören firmalara çok yüksek kâr getiriyordu. Demiryolu işçilerinin bu eylemi başkent Buenos Aires'in bir işçi mahallesi olan Avellaneda'da General Roca istasyonunda trenlerin işlemesini engelleme amacıyla yolu kesmeyi önüne koymuştu. Bu işçiler işten çıkartıldıktan sonra, bunun haksızlığını ortaya koyarak işe iade edilme talebiyle defalarca çeşitli makamlara başvurmuşlardı. Yol kesmeye son çare olarak başvuruyorlardı. Ancak, demiryollarının ana sendikası olan Union Ferroviario'nun bürokratlarının adamları, yanlarına sendika bürokrasisinin politik olarak bağlı olduğu Peronizmin gençlik örgütünden üyeler de alarak demiryolu hattını işçilere karşı savunmak üzere, göstericilerden de daha kalabalık olarak toplanmışlardı. İki topluluğun arasında polis vardı ve iki tarafın birbirine yaklaşmasını engelliyordu.
Ne var ki, eli silahlı çete taşlar fırlatarak eylemci işçilere saldırdı. Polis bu saldırıya müdahale etmezken, işçilerin cevabi saldırısına karşı duracaktı. Ama asıl vahim olay bundan sonra gerçekleşiyor ve olayın başından beri sıkı bir kordon oluşturmuş olan polis, ne olduysa eli silahlı iki kişinin kordondan sızmasına izin veriyordu. Bu kişiler ellerindeki silahları hedef gözeterek ateşleyecek, Elsa Rodriguez'i 200 metre uzaklıktan başından yaralayacak kadar nişan alacak, Mariano'yu ise öldüreceklerdi.
Taşeronlaştırmanın zengin ettiği şirketler sendika bürokrasisini de "görüyorlardı". Buna karşılık, sendika da iktidardaki Christina Kirchner ile kocası, eski başkan Nestor Kirchner'i politik olarak destekliyordu. Bu yüzdendir ki, Mariano'nun ölümüne yol açan olayda videolar ve tanıklar yaşananları açıklıkla ortaya koyduğu halde, başkan Christina Kirchner olaydan yedi saat sonra, her şey belli olduğu halde, eli silahlı çete ve onu oraya yollayanlarla ilgili ağzını açmazken, Partido Obrero ile polemik yapmaya girişecekti.
İşin içinde bulunan Peronist gençlik örgütü ise özellikle 1970'li yıllarda birçok gerillayı ve işçi liderini katleden Alianza Argentina Anti-comunista'nın (AAA, Arjantin Anti-komünist İttifakı) ardında ve içinde yer alan örgütün bugünkü devamıdır.
Bütün bunlar bir araya getirildiğinde, Mariano'nun katledilmesinden sendika bürokrasisinin yanı sıra, Peronist hareketi, cinayeti kolaylaştıran polisi ve başta Christina Kirchner olmak üzere hükümeti sorumlu tutmak gerektiği ortaya çıkıyor.
Bu olay, Arjantin burjuvazisinin en azından 1970'li yıllardan itibaren kurmuş olduğu hakimiyet sisteminin radyografisini de çekmiştir. Peronist sendika bürokrasisi, ülkenin en güçlü burjuva partisi olan Peronist hareket ile birlikte, bu ülkede burjuvazinin hakimiyetinin esas dayanağını oluşturmaktadır.
Mariano'nun ölümünden sonra reformist bir muhalif sendika konfederasyonu olan CTA genel grev çağrısı yaptı. Birçok işletmede dayanışma için iş bırakıldı. Buenos Aires'te Partido Obrero ve öteki sol örgütlerin çağrısıyla, CTA ve başka sendikaların da katıldığı protesto gösterisine 40 bin kişi katıldı. Mayıs Meydanı'nda (Plaza de Mayo), Başkanlık Sarayı'nın tam önünde binlerce kişi şöyle bağırıyordu: "¡A Mariano Ferreyra lo vamos a vengar, con piquete y la huelga general!" Türkçesi şöyle: "Mariano Ferreyra'nın intikamını yol keserek ve genel grevle alacağız!"
Mitingin sonunda PO önderi Jorge Altamira'nın yaptığı konuşmayı ulusal televizyon kanalları naklen yayınladılar. Ülkenin başka kentlerinde de sayısız protesto gösterisi düzenlendi. Sokakta ve medyada hükümetin temsil ettiği Peronizm ile PO'nun temsil ettiği devrimci Marksizm karşı karşıya gelmiş durumda.
Mariano, bir metal işçisiydi. Devrimci politika açısından Arjantin'deki 2001 devrimci yükselişinin hasadıydı. Büyük piquetero hareketinin ve emekçi halk ayaklanmasının üst üste dört başkan devirdiği Aralık 2001 günlerinde devrimci olmuştu. Devrime 14 yaşında yazılmıştı. O günden itibaren kendini devrime adamış, hem PO'nun Arjantin'in en güçlü devrimci partisi olarak inşasında, hem de onun gençlik örgütü UJS'nin (Unión de Juventud Socialista-Sosyalist Gençlik Birliği) gelişmesinde önemli bir rol oynamıştı. Sasetru fabrikasının işçilerinin özyönetim deneyimine omuz verenlerden biriydi. UJS'yi Avellaneda'da kökleştirmişti. PO'nun son üç kongresine delege olarak seçilmişti. Henüz 23 yaşındayken, Arjantin ve dünya devrimine o kadar hizmet verebilecek bir hayat, karşı-devrimci sendika bürokrasisinin eliyle sona erdirildi.
Mücadelesi sadece Arjantin'de PO'nun önderlik ettiği sınıf mücadelesinde ve UJS'nin gençlerinin günbegün çalışmalarında değil, Uruguay'ın, Meksika'nın, Şili'nin, Venezüella'nın, Bolivya'nın, İtalya'nın, Yunanistan'ın, Finlandiya'nın, Filistin'in ve elbette Türkiye'de Devrimci İşçi Partisi Girişimi'nin ve Enternasyonalist Gençlik'in işçilerinin ve gençlerinin mücadelesinde yaşayacaktır.
Ona Latin Amerika devriminin o güzel söyleyişiyle sesleniyoruz: Çok erken olsa da, "hasta la victoria siempre, Compañero Mariano!" Zafere kadar durmadan yorulmadan, Mariano yoldaş! Sen ne kadar uzakta toprağa verilmiş olursan ol, Deniz'lerin, Mahir'lerin, İbo'ların yanında uyuyacaksın! 23 yaşındaki bedenin ölmüş olabilir, sen mücadelemizde yaşayacaksın!
Fotoğrafta, "Mariano Ferreyra'nın katilleri yargılansın ve cezalandırılsın" yazıyor.
